Morze

Patrzyłem na morze: łagodne, spokojne,
Blask słońca na fali, gdy ranek się budzi,
Jak niesie na grzbiecie towary i ludzi
Aż hen za horyzont – pokorny niewolnik.

Lecz czasem niewolnik wygraża swym panom
I z pleców chce jarzmo odrzucić hańbiące,
Bezbronne stateczki w głąb toni swych strąca
I pluje w twarz ludziom gęstą, zimną pianą.

Odszedłem, niewoli oglądać nie muszę,
Ja wolę sztorm: falę co z furią w brzeg wali.
Woda poskromiona nie dostarcza wzruszeń,
Nie bawią mnie słońca przebłyski na fali,
Lecz wciąż wokół siebie czuję morza duszę:
Szum – dzisiaj spokojny – płynący z oddali.

autor

jastrz

Napisany: 2018-03-17 Dodano: 2018-03-17 00:03:41

Ten wiersz przeczytano 1689 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie