Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Morze i kowadło komentarz do...

Miłość nie jest miłością jeśli zależy od względów Całkiem ubocznych. W.Sheakspeare, Król Lear (I,1)

Kaliban (spoglądając za odpływającym Prosperem)



Piasek już czysty, niezmącony spokój,
przesiany szybko gęstym sitem czasu,
ziarnom niechybnie odjazd taki niesie.
Fala wygładzi jeszcze, to co śladem
stopy przed chwilą było, i ładem zastąpi.
No, a potem cisza…przemówi do mnie.

Śmieszny był przecież. Oj, cudny staruszek,
kiedy na ostatku tak się zastanawiał,
jakby to miało zmienić coś w dramacie
„Życia Mirandy z pięknym Ferdynandem”,
czy długo będą żyli? albo i szczęśliwie?
A to o mnie mówią, żem Kaliban głupi…

Prawdziwa miłość nie zna łatwej drogi,
o tym Prosperze powinieneś wiedzieć
i bez ksiąg swoich, kluczy tak, jak zechce
najczęściej głupio więc wybiera metę,
choć wyścig ten zwykle nie na czas
jest wcale – na dochodzenie raczej.
O tym zapomniałeś…

Piekło, gdy miłość nie sama wybiera,
Piekło, jest także, kiedy sama błądzi,
a wszystkie owe stracone zachody
w gorycz czas zmienia i nadziei skąpi.
Serce się wtedy tak w piersi kołacze,
myśl się obraca w głowie beznadziejnym spinem
szybko, jak owe pocieszne zabawki, co je czasem gawiedź
do klatek wstawia pieszczochom-gryzoniom,
żeby biegały w kółko i bez sensu.
Sztuka ta zyska zakończenie gładsze,
gdy resztę zagra się w innym teatrze.
A zakończenie aktu obcy dzwon obwieści…

Nie ma tu Ferdynanda i Mirandy nie ma,
miłość nie kraj dla starych ludzi, więc w uścisku
młodzi idą, ptak leci w zieleni,
niech cytat zastąpi myśl, gdyż to jedyna korzyść
z ksiąg, z których staruszku mądrość swą czerpałeś
- ja z nich wkładki zrobię i do butów włożę.

Też kogoś kocham. Przecież.
I byłem królem. Lecz sen przepadł rankiem.


Nie przewidzisz wszystkiego mój Prosperze,
kiedy każdy ścieżką swoją ciągle gna,
bez sensu,w kółko, jak zgonione zwierzę,
nie wiedząc dokąd? po co? (mówię szczerze),
niczym smutny komnen - kiedy siedzi sam

autor

komnen

Dodano: 2007-09-05 15:02:19
Ten wiersz przeczytano 576 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Lilla Wrzos Lilla Wrzos

Jak niewielu Cię rozumie, jak niewielu wiele umie...
Ciebie trzeba rozgryźć wolno, by ukrytą myśl uwolnić,
by ją znaleźć jak perełkę, by się cieszyć z lekkim
lękiem, i cichutko w dłoni ukryć, aby ciszą chciała
nucić, o przeszłości niedalekiej...Ciebie jednak
trzeba słuchać z lekkim lękiem, by nie spłoszyć chwili
pięknie chropowatej, lecz rozwijać jak papierek z tych
obrazów niezgaszonych dawnych ogni… Może ta
perełka drzwi uchyli, za którymi żar się pali zimą,
latem w Twej jesieni kolorowej, w jednym
słowie…ja Cię kocham… już nie
powiesz…bo zamarłeś jak ptak w locie. Ja mam
piórko, więc zapisze o marzy skrzydło ptaka
potrzaskane przez pioruny i zastygłe w serca
dumie…Bo zamarło!!!

ula2ula ula2ula

Dobrze Mówisz Poeto Miłości sie nie da do klatki i
nic na siłę nie ma a wiersz jest mądrością dla tego
kto ciekawy i szuka rozwiązań bo po co
doświadczać..innymi słowy wiersz kontrowersją jest bo
każdy ma swoje drogi.Wiersz bardzo dobry dojrzałą myśl
zawiera inteligentne i wyważone spojrzenie Wiersz
wysokich lotów z rodzaju przypowieści kusi o
rozszerzenie cyklu nauk wielkich i małych ludzi

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »