Morze zimą
Lodowaty wiatr zerwał się o nadchodzącym
świcie, niebezpiecznie piętrząc fale.
Po niebie zaczęły sunąc nadbrzeżne chmury,
posrebrzane nieśmiałymi promieniami słońca.
Ciemne kontury statków pojawiające się na
szarym
horyzoncie, były zwieńczone kapturem
mgły.Słychać było dźwięki fal uderzające o
łodzie na przystani. Morska bryza z
tajemniczym poszumem biła o skalną ścianę.
Zniknęło blade słońce. Niebo zrobiło się
stalowoszare,a ciemne morze kłębiło się i
kotłowało. Woda, szarpana wiatrem
wyskakiwała w górę wielkimi falami smagając
skałę drobinkami soli.
W oddali niewielka wysepka wyglądała,
niczym czarny kontur wielkiej ryby.
Zaczęło padać i bezkresne wody przesłoniła
kurtyna deszczu. Ryczące morze, którego
lwie łapy miotały fale
o brzeg, potęgowały uczucie samotności
Tessa50
Komentarze (40)
Bardzo ładnie, obrazowo
Pięknie Tesso50 namalowałaś słowami morze w zimie,
smutno i melancholijnie :) Pozdrawiam Cię bardzo
ciepło źyczę w Nowym Roku duuużo zdrowia szczęścia i
miłości :))
Tesso, dla mnie, jest to piękny, prozą pisany tekst.
Szkoda, że taki krótki, bo bym czytał i czytał.
Tu mi coś nie pasuje:
"o nadchodzącym świcie",
może:
"wraz ze świtem, lub bladym świtem, a może wystarczy:
o świcie"
Możesz zostawić tak jak jest, bo to Twój tekst i tylko
Ty, wiesz, czy chcesz coś zmienić.
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz, cudowny opis morza zimą. Pozdrawiam i
życzę dużo szczęścia w Nowym Roku.
Ryczące morze, jak serce wołające pomocy. Smutny tekst
Tesso. Pozdrawiam serdecznie
Znam snak samotnosci ladny poruszajacy wiersz
pozdrawiam
Witaj Teresko. Kiedy miłość w sercu to wszystko jest
wtedy piękne. Dostrzegamy to piękno w najdrobniejszym
skrawku przyrody. Ładnie i zmysłowo to ujęłaś.
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika:) Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam :)
To samotność, która bije jak te fale, która unosi się
i rozbryzguje
to dusza w której raz ciemno, raz jasno jest .
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam ciepło:)
-"I gdzieś w miałkie drobinki piasku rozgniewane morze
wyrzuci na brzeg muszlę bez perły, która samotnie
ugrzęźnie pomiędzy kamienie i będzie czekała na ciepło
dłoni, które je wydobędzie...może latem".
Coś pięknego Tesso, namalowałaś wręcz wierszem obraz,
który ujrzałam oczami wyobraźni. Pozdrawiam Cię
pięknie i życzę spełnienia wszystkich marzeń w Nowym
2015 Roku:-))
Taka pogoda to samotna smutna dusza stojąca na skarpie
pozdrawiam cieplutko:)