Most

Stoi samotnie na brzegu rozpaczy
patrzy za rzekę na wprost
by się przedostać na drugą stronę
musi zbudować most.

Zacznie od zaraz to jest wyzwanie
choć może ponad jej siły
to pierwsze przęsło nazwała wiarą
z nią przenieść może góry.

Drugie jest miarą wytrwałości
musi stać nieugięcie
aby pokonać wezbrane wody
i przetrwać w jej zamęcie.

Trzecie pokona skalisty brzeg
uchwyci się nadziei
ona pokona wszelki opór
zapuści w nim korzenie.

Gdy ukończyła budowanie
przeszła spokojnie na drugi brzeg
i nie znalazła nic nowego
lecz zmiana zaszła w niej.

autor

sienka

Napisany: 2015-06-17 Dodano: 2015-06-17 13:26:23

Ten wiersz przeczytano 1012 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie