motyl na piersi...

o nim...

Motyl usiadł na piersi,
Ogrzewając ciepłą duszę,
Tak lekki, tak wolny
Daje radość niepohamowaną
Zepchana na innych oczy...
Na pogodę i nie pogodę
Zadziwia dobrocią świat
Jak Dziecię Boże...
W swej lekkości niepojętej
Drąży serc ludzkich kamienie
By pozwolić ujść niepokojów
Cierpienie...
Lecz motyl tak delikatny
Tak drobny i wrażliwy
Czuje obrazy życia zostawiając
jego barwy na skrzydłach...
teraz pełne kolorów musi
uważać gdyż łatwo je złamać...

autor

Ilonkaj

Dodano: 2005-12-23 08:36:47

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie