ziarna wiary
Uwięziona przez myśli świat,
Splatana gałęziami nieufności
Gnije niczym za dużo podlany kwiat...
Za dużo wody wrażeń, nawozów
doświadczeń...
Więdnę, umierając powoli, nie czując
niczego
Co życia nieszczęścia glebą było
Z nadzieją na odrodzenia czas
Czekam cierpliwie...
Bo ziarna wiary w sobie mam...
autor
Ilonkaj
Dodano: 2005-12-30 17:03:58
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.