MOTYLI TANIEC

Dla Ciebie

Październik barwami brązu
Na dobre się zagościł
Motyli już nie ma
Ułożyły się do snu albo odeszły

I znowu jesienne wiatry
Uniosły mnie w to miejsce
Które znam tak dobrze
Jak własny dom

Pomyślałem motyli już nie ma
Kolejne godziny jesiennych melancholii
Takich zwykłych bez tchnienia miłości
Bez powiewu nadziei wiosny

Bo motyli już nie ma
One się budzą zieloną wiosną
W swoim krótkim bycie
Kochają jak tytani

Nie wiem jak to się stało
Ale ujrzałem nieśmiertelnego motyla
Jaśniejącego ciepłem miłości
Pulsującego energią życia

I już te kilka jesiennych dni
Stały się wiosną
Burzliwym oceanem namiętności
Nadzieją budzącej się miłości

Kiedy opuszczałem to miejsce
W moich oczach pozostał jej obraz
Jej wzrok radosny jak śpiew
I taniec motyli wewnątrz mnie

autor

niegrzeczny

Napisany: 2008-10-29 Dodano: 2008-10-30 07:36:33

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie