Mowo moja
wiersz gwarowy
Mowo moja
Mowo moja,
mowo ojców i dziadków
mowo hól i potoków
i holnego wiatru...
Tak cie poturali,
tak cie poraniyli,
fto cie odratuje,
słowami piyknymi.
Tele roki zyłaś
razem z górolami,
mowo ojców,dziadków
i moja
ostoń pod holami...
Bocem jageście piyknie
z nutom nasom pasowały,
kie my pasęcy krowy,
przy watrze śpiywały...
autor
skorusa
Dodano: 2023-06-20 01:38:51
Ten wiersz przeczytano 945 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Coraz trudniej zachować mowę przodków, pozdrawiam z
podziwem :)
Piękne wersy o miłości do mowy swoich przodków.
Dzięki takim ludziom, jak Ty Skoruso ona nigdy nie
zaginie.
Z uznaniem pozdrawiam :)
Piękna, góralska mowa dzięki Tobie i wielu innym
ludziom przetrwa, pozdrawiam ciepło z podobaniem.
Piękny wiersz!
Ocalić od zapomnienia... mowę naszych ojców..
Wzruszająco!
Gwara jest świadectwem tożsamości danego regionu...
pięknie dbasz o jej zachowanie dla potomnych.
Serdeczności i ukłony przesyłam
Warto kultywować język ojczysty, co nie przeszkadza
posługiwać się mową środowiskową, która jest swoistą
dla poszczególnych regionów na terenie Polski.
Różnorodność wzbogaca powszechnie używany język
narodowy.
Pozdrawiam z podobaniem ciepłego wiersza :)
Piękna Twoja mowa
Pozdrawiam cieplutko:)
A ja wierzę, że nie zaginie.
Choćby dlatego, że Ty Skoruso i Tobie podobni trzymasz
rękę na pulsie.
Myślę, że owa gwara nigdy nie zaginie.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Pięknie. Mam nadzieję, że dzięki Tobie i innym
miłośnikom gwara ocaleje.
W Twoich wierszach na pewno:)
Dobrej nocy skoruso:)
Piękna ta Twoja gwara Jarzębinko,
lubię Twoje niepowtarzalne wiersze.
Pozdrawiam serdecznie.
Niestety - szkoła, radio, telewizja, kino - wszystko
propaguje jeden "literacki" wzorzec polszczyzny. Też
piękny, ale zatracający bogactwo gwar. A pamiętam z
dzieciństwa sąsiadkę, która mi recytowała "Lokomotywę"
Tuwima po kociewsku ("Na banhofie stoi bana, Wielga,
cienżka, uż od rana. Furt zdyszana...").
Zresztą ta wzorcowa polszczyzna też szybko traci swe
piękno i powoli dążymy do sytuacji, że w tej wzorcowej
mowie będziemy umieli powiedzieć jedynie "O,
kurrr...!".
Rewelacyjnie.
A uwielbiam gwarowe.
Witaj skoruso:)
Ja też chciałbym by nasza gwara pozostała:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Przepiękny nostalgiczny wiersz,
pisany gwarą góralską,
z ogromnym podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
Pielegnujesz swoja mowe i dzieki Tobie my ja
poznajemy.. pieknie.
Pozdrawiam cieplo i dziekuje :)