Mrówka na wielbłądzie
Rzeko dokąd płyniesz
Zabierz mnie ze sobą
Zamienię się w rybę
Będę twoją wodą
Dokąd ptaku lecisz
Lecę hen do Słońca
Tam gdzie śpią poeci
Gdzie chmur nikt nie strąca
Świecie dokąd zmierzasz
Znam twoją odpowiedź
Widzę już żołnierza
Pójdę w drugą stronę
I ty mój Księżycu
Tylko się przyglądasz
Pozostaw przy życiu
Mrówkę i wielbłąda.
Gregorek, 24.2.24
autor
return
Dodano: 2024-02-24 22:56:58
Ten wiersz przeczytano 362 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Mądrze żeś skojarzył zwierzę z
owadem...wytrwałość,wytrzymałość i umiar wielbłąda
oraz pracowitość,uczciwość i jedność mrówki...osoby z
takimi charakterami mogą daleko zajść i odbudować
jakby co (świecie dokąd zmierzasz-widzę już
żołnierza)...pozdrawiam.
Pięknie...
to jak modlitwa o pokój.