Mroźne jaskinie

Pośród kolczyków gwiazd samotnych na uszach nocy,
W innym układzie słonecznym.
Przymierzasz wiosenne sukienki,
Kiedy ja wybieram się na polowanie.
Zostawiam Cię samą z oczami zmęczonymi od marzeń,
Na planecie kwiatów i ciepła.
Ja natomiast wyruszam gonić mleczny ogon swojej własnej drogi.

Uzbrojony w ekwipunek i mapę.
Uzbrojony w paszport Jezusa Chrystusa bez którego nigdzie się nie ruszam.

Transporter przenosi mnie na mroźną planetę,
Gdzie ciepłem swego serca będę topił lody.
Myśląc o twoich sukienkach.
Myśląc o twoich zaklęciach.

Wczołgam się do jaskini szukając zdobyczy.
Obejrzę się jeszcze za siebie by zobaczyć jak to wszystko co było wygląda z dystansu.
Rzucę okiem na skalistą planetę myśliwych.
Pełną od szczęśliwie zagubionych chłopców.

By potem przez wiele dni czołgać się w ciemnościach ku życiodajnemu wnętrzu ziemi.
Ku gorącemu jądru polarnego wyzwania,
Przy którym kryjówkę znalazły najbardziej pożywne jaszczurki.
Tracące od czasu do czasu swe oparzone ogonki.
Afrodyzjak dla starych małżeństw,
Którego nikt nie chce pić.
Bo po co? Wystarczą mroźne jaskinie by sprawdzić swoją męskość.

Bo i tak moje uczucia względem Ciebie były jak siedzenia w rakiecie osobowej – mogłem na nich dolecieć tylko na tą planetę.
Możliwe, że czeka mnie śmierć i nie zdołam się wyczołgać z powrotem.
Ale w końcu ta jaskinia mieści się może na ostatniej górze życia na którą się miałem wdrapać.

Zostaną Ci wspomnienia o moim zimnym szkielecie, a jaszczurki przyniesie Ci mój przyjaciel,
Chowając ich ogonki tylko dla siebie.

autor

Panna Piszpan

Dodano: 2006-08-14 09:11:21

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie