Muszę zapomnieć, chcę wierzyć

Muszę zapomnieć, chcę wierzyć.
Jeśli mi się uda - nie wrócisz
więcej w żadnym śnie.

W żadnej myśli, w żaden dzień.

Historia czułości stara jak świat
Płomień ludzkości spala się
popiół roznosi wiatr.

Na każdą ziemię, w każdy świat.

Skórka od jabłka inny kształt ma niż ja
litera alfabetu inna niż Ty
nie tym razem

Być każdym kolorem, w całości obrazem.

W pożółkłej kronice zamknięty widok
Twoich powiek jakby innych
Twoich włosów jakby innych
Twoich dłoni jakby innych
Twoich oczu jakby zmarłych.

I jakież to fale z nich kolor wytarły?

autor

pinksquares

Napisany: 2007-12-04 Dodano: 2012-09-02 14:35:39

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie