Musztarda po obiedzie

...Chyba że by mnie ktoś bardzo zmotywował...

A ja Krzemanko powtórzę za Tobą że też się nie
rozwinę...i wcale mi nie żal.Pozdrawiam.

I na siebie trzeba się niekiedy ucharakteryzować.
Ciekawa refleksja krzemanko ;-)

Ale bywa,że można w tej glinie wykuwać...
Pozdro Krzemanko.

rozumiem,że mówisz o wypaleniu, bo tylko taka glina
jest twarda ale i krucha, może warto jednak zrobić coś
nowego?:)

Tym wyznaniem zasmucisz staża!
Pozdrawiam.

Dziękuję Zenku i mała. duża za Wasze refleksje
wywołane wierszem:)
Miłego wieczoru:)

;))

a ja bez musztardy nie zjem... ok. tchnie tutaj
smutkiem jednak glina to glina zawsze można ją
wymęczyć

Jak już człowiek jest za stary
to przeważnie ma przywary Pozdrawiam Krzemanko

Dziękuję Wam: Anno, MariuszuG, Yvet i magdo* za
opinie na temat dokonywania zmian:))
Geleonie: rozbawił mnie Twój list otwarty - ku
pokrzepieniu musztardy:))
Miłego dnia wszystkim:)

Bywa, ze niektórzy są niereformowalni. A może boją się
wyjść poza próg przyzwyczajeń.Pozdrawiam.

Powiedziała raz musztarda,
co się jej nie wiedzie -
gorczycowo, pełna wzgarda:
"Obiedzie, ty zawsze na przedzie.

Tu antrykot i pularda,
a ja, z tyłu, nic nie warta.
Chyba coś zrobiłam złego?
Zawsze jestem do niczego".

Na to obiad się zachwyca:
ocet, olej i gorczyca -
toć potencjał u Cię wielki.
naprzód wystąp moja miła-
przed parówki i serdelki.

I się nie martw - podaj łapę.
Pierwsze skrzypce graj z ketchupem.
Ocet, ziarnka i oliwa
doskonałe są do piwa.

Więc mi nie mów 'do niczego'.
Ja musztardo, raczej wolę
by serdelek Twym kolegą...

i pozmieniaj alkohole."

wszystko da się, czasami trzeba tylko więcej pracy,
pozdrawiam:)

Powiem nieco żartobliwie. Są dwa typy kobiet: takie,
które lubią być namawiane i drugie - które wiedzą
czego chcą ;-)
Miłego dnia :-)