my - samotnie nieszczęśliwi
Jutro nie możemy być szczęśliwi
Zjedzeni przez strach
Zniszczeni własnymi marzeniami
Dzisiaj tak jak i wczoraj nie będziemy się
śmiać
Zapomnijmy o jakichkolwiek radościach
Zabiją nas nasze myśli
I przesłania tego świata kierowane nie do
nas
Szczęśliwy człowiek tylko nami pogardzi
Nie będziemy się cieszyć, i teraz, i
nigdy
Dlaczego – na to pytanie nie ma
odpowiedzi
Ot tak, po prostu, nikogo ten ból nie
obchodzi
Smutne, samotne słowa, które nas
pogrążają
To my
Cieniu radości szukając w okłamywaniu
samych siebie
Ile łez potrzeba aby skonać?
Jaki to musi być ten ostatni ból?
Koniec świata
Zawsze taki bliski
A jednak daleki
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.