MYŚLĄC NAD SOBĄ

Pomyśl choć trochę o swoim rozumie
Niech nie szuka wśród świata winnych
Niech nie próbuje w samotnym tłumie
Dostrzegać błędy innych

Pomyśl choć trochę o swojej duszy
Niech wreszcie spróbuje zobaczyć
Niech serce się wreszcie ze snu poruszy
Bo trudno ci drugim wybaczyć

Pomyśl choć trochę o swoim sercu
Niech wreszcie zaufa – bo nie da rady
Istnieć radośnie wśród ludzi kiedy
Widzi jedynie potknięcia i wady

Pomyśl wśród ludzi szyderczych śmiechów
Nad swoim życiem – ludzkim marzeniem
A jeśli jesteś czysty bez grzechu
To pierwszy rzuć w nich kamieniem

autor

RVI

Napisany: 2006-08-05 Dodano: 2006-08-15 18:14:08

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie