Myśli niepokorne
Chyba mój rozsądek
Stoczy dzisiaj wojnę
Kłębią się w mej głowie
Myśli niepokorne
Chcą uciec od wielkiej
Rozsądku srogości
Wyrwać się z zamknięcia
Skosztować wolności
Ulecieć ku niebu
Szybować jak ptaki
Zostawić w umyśle
Swe tajemne znaki
Zmącić spokój serca
W głowie zawirować
Zburzyć mój porządek
Odlecieć bez słowa
Lecz znowu rozsądek
Tą wojnę wygrywa
Myśli niepokorne
Głęboko ukrywa
Nie spocznie na laurach
Wciąż gotów na wojnę
Gdy się znów przebudzą
Myśli niepokorne.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.