Na chłody

Byłam tam z tobą gdzie maje się mają,
czerwcowe świty eksplodują różem,
mak ciągnie ciszę aż po zbożną głuszę,
kłania się łanem modrookim chabrom.

Tam gdzie się ścieżka rozstaje ze ścieżką
a wietrzny rumian chyłkiem goni słońce
po siódmych niebach, gdzie rozstajny świątek
przy drodze klęczy zapatrzony w przeszłość.

Oddycham tobą, tamtym latem dzisiaj,
świeżością ranka biegnącego z lasu,
czuję na ustach miętowy smak wiatru

i gdyby nawet zima nagle przyszła
(ty całowałeś w rozgrzanej brzezinie)
wtedy się tobą po szyję owinę.

autor

Stella-Jagoda

Napisany: 2015-07-23 Dodano: 2015-07-23 14:17:08

Ten wiersz przeczytano 2019 razy

Oddanych głosów: 57

Rodzaj Sonet Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie