Na deptaku i nie tylko część...

Szarość nocy zaczęła ustępować miejsca zieleni
gęstniejącej w koronach drzew mocną plamą
na trawie lśniła rosa a pierwsze promienie słońca
nieśmiało przesuwając się wśród koron drzew
oświetliły dywany kwiatowe w Ciechocinku

zaśpiewały ptaki rozprawiające o wszystkim i niczym
przez uchylone okna wlało się poranne powietrze
tak czyste i upajające z lekkim posmakiem solanki
że chciałoby się je zjadać łyżkami zamiast śniadania
na które w pokoju 153 szykowały się trzy kuracjuszki
super pani Rysia miła Marysia i Teresa
pogodnie gwarząc i słuchając Radia Pogoda

skromne umeblowany pokój łóżka kocami zasłane
zasłony w ciepłych kolorach jasnego brązu
ściany w ciemniejszy oranż malowane
błyszczące okna gotowe zawsze wpuścić do środka
nieśmiałe jeszcze promienie słoneczne w którego teraz
tańczyły drobinki kurzu czy też kolejny zmrok

skromne śniadanie w jadłodajni jak w ulu gwarno
setki ludzi chcąc nie chcąc na siebie skazani
pan Janek dżentelmen z chęcią służący paniom
jego przemiła żona Janinka tuż obok pani Krystynka
i piszące te słowa ja Tessa50

nieco później na przeróżne zabiegi bieganie
mijały szybko słoneczne godziny pogoda ciągle dopisywała
ogromne ilości kwiatów na klombach skwerach i
w licznych parkach ciągłymi zapachami
wyznawały swoją miłość drzewa wysokie i dumne
godnie dążące ku nieboskłonowi

w godzinach popołudniowych spacery przy tężniach
w specyficznym mikroklimacie solankowym
po słynnym deptaku miasta zwiedzanie
ciepłe uśmiechy robienie fotek rozmowy pytania
czy jutrzejszy dzień wstanie z nocy promiennym porankiem
któż to wie …
wspaniały pobyt w Ciechocinku skończył się.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2018-09-13 Dodano: 2018-09-26 12:26:14

Ten wiersz przeczytano 857 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie