Na drugim planie
zostawił Jelonek
o śmierci słów trochę
mieniła się złotem
jak światło słoneczne
zza zamkniętych powiek
i wygasił potem
nawet i ten jeden
a ja ciągle nie wiem
czy umartwiać wiersze
gdy są jeszcze cieniem
a na planie drugim
przesiadają chmury
się z atramentowych
na lapis lazuli
nie powrócisz nigdy
w ten sam układ barwny
i tę samą niemoc
jedno wiem na pewno —
słowa nie modrzeją
starzeją w miedzianym
______
/Jelonek zostawił
by o śmierci trochę
co się mieni złotem
jak światło słoneczne
zza zamkniętych powiek/
edyt. 14.03
https://poezja.org/utwor/176599-na-drugim-planie/
Komentarze (20)
nie powrócisz nigdy
w ten sam układ barwny- to stwierdzenie zabieram.
Intrygujący tekst. Był na beju autor o nicku Jelonek,
zastanawiam się, czy to wiersz o nim? Miłego dnia:)
Ciekawa refleksja, zwłaszcza puenta.
Pozdrawiam :)
Piękna puenta i wiersz również:)
ciekawe rozważania pozdrawiam