[ na ławce ]

głodni ostrzyli noże
choć wszystko spleśniało

brudne dziecko
na spacerze z kundlem
potykając się klneło

ktoś razem ze mną
czytał książkę na siłe
dla towarzystwa

pijany mężczyzna
wpadł na mnie
i ostatnie strony wyleciały
rozbijając się z hukiem

skorzystało z okazji -
kilku bohaterów
i wbiegli w wąskie uliczki

nawet nie zdąrzyłam
się z nimi pożegnać
i powiedzieć że tu się też
nie odnajdą

a kiedy noc zaczeła
pukać do okien,
usiadłam spokojnie
z Bogiem na ławce
i czekałam na pociąg

On też
tutaj nie pasował

autor

złodziejka marzeń

Dodano: 2007-01-10 20:25:30

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie