Na misia...

Chciałbym wam oznajmić zwyczajnie od dzisiaj,
Że mój styl kochania – to jest styl „na misia”.

Zanim swej fantazji tutaj wodze puszczę,
Pozwólcie kochani, że ten styl wyłuszczę.

Otóż drodzy moi – Jestem romantykiem
I nic wam do tego, że też starym prykiem!

Świat idzie do przodu, a ja się nie zmieniam
Bo cenię u siebie organ powonienia.

Zważcie mili moi, ile przyjemności
Ten mój styl „na misia” daje mi radości.

Walory zapachu, czucia, inhalacji
Przebijają wszystko! Czyżbym nie miał racji?

Proszę mi pokazać miłość bezpieczniejszą,
Patrząc na rozwiązłość zwłaszcza tą dzisiejszą.

Gdzie niejedna panna z dzieckiem w kącie szlocha,
Bo się jej zachciało tradycyjnie kochać!

To nie sztuka dziewczę nóżki swe rozłożyć,
Słyszeć słowo: „kocham” i… dać sobie włożyć!

Potem być rzuconą jak ścierka, jak szmata
I mieć zmarnowane najpiękniejsze lata.

Lecz się sztuka kochać i doznawać chuci
I nie mieć dzieciaka, jeśli Cię porzuci!

Widzę, że ocipkę tu się rozgadałem,
Ale ja nie o tym, lecz o „misiu” chciałem,

Więc na zakończenie dla młodych, zielonych
Krótko styl opiszę przeze mnie chwalony.

Wiem, że wszystkich zalet tutaj nie wyliczę,
Choć ma styl „na misia” działanie lecznicze.

Jeśli masz katarek lub nos Ci zatyka
Biegnij do swej lubej i nos w „małą” wtykaj!

Pomrucz tak rozkosznie, jak to robi misio,
Będziesz miał radosne, uśmiechnięte pysio!!!

autor

Gacek

Napisany: 2006-06-01 Dodano: 2006-06-01 08:31:55

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie