Na moczarach
W szuwary nadbużańskie
Cicho wpływa nasza łódka
A my do siebie przytuleni
Spijamy ostatnie ciepłe dni jesieni.
W cichych trzaskach tataraku
Kołysze się zbłąkana łódź
I tylko spłoszone stado ptaków
Świadczy że jesteśmy tu.
Błękit nieba nad głowami
Zgniła zieleń wokół nas
Przytuleni zamyśleni
Podziwiamy piękno tej jesieni.
Na moczarach coraz ciszej
Nie ma już rechotu żab
Nasza łódka się kołysze
Lekki targa nią dziś wiatr.
Ptaki w dalekie kraje odlatują
Jesień barwi cały świat
Natura zew swój czuje
Nam przybywa lat.
Komentarze (11)
ładnie tak rozpisałaś się...o jesieni...i na
koncu...."nam przybywa lat"-niestety,przemijamy...na
tak:)
pięknie o jesieni jako o porze roku i etapie naszego
życia-wiersz pełen romantyzmu - śliczny
Piękny romantyczny wiersz.......
Wpięknej przyrodzie ukazujesz dwoje ludzi starzejących
się razem,szczęśliwych-super.
wiersz bardzo ładny....o tym jak się starzejemy, ale
przedstawinoe w sposób pozytywny...wiersz
rozmarzony...ciekawy...
Pierwszy raz jestem na Twjej stronie i zachwycilas
mnie swoim wierszem.Przecudny obraz jesieni ktora nas
otacza a takze to szczescie u boku ukochanej osoby.
Pieknie!
Wiersz nieźle zrymowany, są małe klopoty z utrzymaniem
jednakowego rytmu w poszczególnych zwrotkach, mimo to
gratuluję pomysłu.
wszystkim nam przybywa lat ... zmienilabym kilka
wersow a ogolnie jestem na tak
bardzo ciekawy temat i ogólnie łądny wiersz tylko
troszkę rymy jakby nie tak ( ale na plusik)
Piękny obrazek...jesień otacza urokiem barw łódeczkę
ze szczęściem...unoszącą się na falach oceanu
życia...rozmarzyłam się...uroczy wiersz.
hmm...Interesująco o jesieni ...jesień w przyrodzie i
w życiu , jedna i druga ma swoje walory
,piękno...Podoba mi się