Na planecie tej...

Na planecie tej nic nie zdarzy się już.
Na planecie tej umiera, co żyło niegdyś.

Kochania pierwszego i nienawiści po grób.
Haustu powietrza i ostatniego tchnienia.
Wyrzekam się.
Za was.

Na planecie tej kończy się wojna.
Na planecie tej tylko ziemia niczyja.

Droga do nieba milczy nad zerwanym mostem.
I tylko cichy śpiew na wspomnień łące.
Melodią płynie.
Czas.

Na planecie tej samotność w tłumie dzikim.
Na planecie tej zapomnienie ciche i gnuśne.

On podał dłoń, a ten ją uciął i śmieje się.
Patrzę, ale chyba mnie nie widzi ten olbrzym.
Pewnie bym się bał.
Kiedyś.

autor

nikt

Napisany: 2007-12-28 Dodano: 2007-12-28 23:56:17

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie