"Na początku było słowo"
w leśnej katedrze
gdzie śpiew wilg unosi
sosnowy dach i paprocie pastorałami
błogosławią w ciszy
na dywanie z mchu
rozcapierzone palce przywrotników
łapią nas za słowo
które sobie daliśmy
czytając
z oczu i ust
miłość
kochany
a wszechświat wokół nas
dalej
niech się kurczy
Komentarze (37)
Cóż bez miłości byłoby warte nasze życie. Dla
zakochanych zawsze znajdzie się kawałek we
wszechświecie.
Pozdrawiam.
Marek
Witaj
Twoja poezja jest /w moim odczuciu/ połączeniem
użytkowego profesjonalizmu, z poetycką subtelną
wrażliwością.
Ukłony.
Im mniejszy wszechświat (negatywny zoom) tym bliżej
siebie znajdują się ona i on.
Z przyjemnością przeczytałem.
Ślę moc serdeczności. :)
Pięknie. Pozdrawiam z plusikiem. :)
Śliczny, pozdrawiam
Wzajemna miłość jest wielka. Śliczny romantyczny
wiersz. Pozdrawiam.
Pomiędzy ludźmi wszystko zawsze zaczyna się od słowa.
I (tak jak w tym wierszu) to co piękne, i to co
tragiczne. Oby Wam towarzyszyły zawsze dobre i piękne
słowa!
Jest moc!
Pozdrawiam Moniu :)
świat musi zrozumieć... że Tego słowa niemożna
lekceważyć
Niezwykle oryginalny wiersz miłosny,
to prawda, w obliczu wielkiego uczucia cały
wszechświat znika, zostaje tylko dwoje ludzi, piękne
obrazowanie, Moniczko, ale u Ciebie to standard.
Pozdrawiam, w wielkim podobaniem dla Twoje Poezji.
pozwolę sobie za kobitą :)
niech się kurczy :)
pozdrawiam cieplutko :)
"niech wszechświat dalej
się kurczy"
do nieskończoności dwóch połączonych serc :)
Cudny wiersz, Ptaszencjo :)
Przepiękny wiersz.
*przy swojej/ :)
Witam wszystkich Gości i bardzo dziękuję za poczytania
i komentarze. :-)
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru :-)
Re Wanda - to formy oboczne, zatem pozostanę orzr
swojej wersji :-)
Pozdrawiam Cię serdecznie:-)