na psa urok

https://pl.wikipedia.org/wiki/Agar-agar

pewien kundel kręcił zadem
na aromat agar-agar.
tylko agar-agar żarł -
taki narów w genach miał.

po jedzeniu chłeptał wodę,
lecz nie chłeptał dla ochłody -
pił z czajnika prosto war,
aby pęczniał w nim a...gar.

wtedy rósł mu brzuch jak balon
i z tym czuł się doskonale -
w środku wprawdzie tylko żel,
lecz rósł w oczach sfory psiej.

żel rozpuszczał się i płynął
lekko, niczym dym z komina,
do twardego psiego łba,
w którym zamiast … miał a...gar.

nie wierzycie mi na słowo
że się zdarza takie dziwo?
ja zapewniam - to nie blef -
agar może wchodzić w krew,

kiedy ktoś na wielkość chory.
nie pomogą psie znachory.
- a co z psem? - a grom go wie!
- galareta! - trzęsie się!

autor

grusz-ela

Napisany: 2018-01-05 Dodano: 2018-02-05 09:32:24

Ten wiersz przeczytano 3163 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bajka Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie