Na rozstaju

Na rozstaju

Klęczę przed tobą na kolanach strapionych
wysłużonych latami przebytymi
a ty patrzysz na mnie z wysokości
stamtąd wszystko dostrzegasz.

Stoisz samotna na los się nie skarżąc
co dzień świeże kwiaty ktoś tobie przynosi
ja w podzięce za twoją uwagę
dwanaście purpurowych róż u stóp tobie kładę.

Nie po to by się tobie przypodobać
czy żądać za to coś niemożliwego
ja tylko z wdzięczności że tu stoisz
i czuwasz nad nami szukających drogi.

Łódź 23.02.2015 Mirosław Leszek Pęciak

autor

miniek183

Napisany: 2015-02-23 Dodano: 2015-02-23 08:43:02

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie