Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Na skraju dojrzałości

Patrzysz w lustro
rozszerzonymi źrenicami

to nie ty
nie te usta
nie to ciało
nie ten wzrok sokoli
co się z tobą stało
czy to już czas
nie wypuszczać z dłoni obola

oswoić rzekę zapomnienia

autor

ARABELLA

Dodano: 2016-10-13 21:05:15
Ten wiersz przeczytano 1895 razy
Oddanych głosów: 42
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (61)

Ewa Kosim Ewa Kosim

dla mnie też barzdzo:)

karmarg karmarg

ciekawa refleksja ...czas zostawia ślady i trzeba się
z tym pogodzić to nie uniknione :-)
pozdrawiam

grusz-ela grusz-ela

ARABELLO, perfect jak dla mnie po zastosowanych
cięciach.
Bardzo się podoba :)

ARABELLA ARABELLA

dzięki za podpowiedzi, skorzystałam, mniej przegadany,
pozdrawiam serdecznie

Mms Mms

I wtedy jak ten kret -przymknąć oczy.Powiedziec nic
to.Przypomniec sobie sens zycia i naprzód.
Mozna nalozyc troche pudru ale to juz tak z
nastawieniem -poswiecam sie dla was ludzie:)

chacharek chacharek

Może lepiej się przejrzeć w drugim czlowieku

ARABELLA ARABELLA

dziękuję serdecznie za przejrzenie się w moim lustrze,
Alvaro uwierz to siebie, siebie mam za matoła, ludzi
szanuję, a te dopowiedzenie pasowały mi, szczególnie
ta rzeka zapomnienia, pozdrawiam wszystkich serdecznie

Alvaro de Szampos Alvaro de Szampos

,,paru oboli"- by wystarczyło. Ale zagadujesz,
dopowiadasz o Styksie, brniesz, dopowiadasz dalej o
rzece zapomnienia- jakbyś miał czytelników za matołów,
sorry- wywal choć przedostatni wers bo kaszni wszystko

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

re: valeria
ładnie, że tak to odebrałaś. rozumiem Twój przekaz.
opisz to. może takie zadanie. napisać o tym co
widziałaś, o tych kosmetykach i w ogóle. i dlaczego
były piękne. nim umarły. oczywiście. piękny temat na
wiersz.Ba, nawet na opowiadanie.

SORKI ARABELLA ZA PRYWATĘ!

Ewa Złocień Ewa Złocień

Czas wszystko zmienia. Lepiej się przyzwyczaić, niż
tłuc lustra.
Zatrzymująca refleksja, pozdrawiam :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

do życia, żyły razem. mąż jednej z niej przynosił
piękne, pachnąc kosmetykie, też je używałam, czułam
się wspaniale. Ci mężowie przynosili drobiażdżki, te
staruszki były nich piękne. z czasem umarły
oczywiście.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »