Na swojej drodze
Pośród zawiłych życia ścieżek,
znalazłem tą właściwą drogę,
że lepsze są, bezwzględnie wierzę,
lecz tu mam to co chcę i mogę.
Bo nie jest sztuką by po trupach,
nie widząc nic zza czyichś pleców,
w panicznym strachu by nie upaść,
do rzekomego gnać sukcesu.
Lecz przeżyć życie tak jak umiem,
nawet gdy czasem staję obok,
innych starając się zrozumieć,
w dobrym kontakcie być ze sobą.
Ile mi trzeba, nigdy więcej,
miłości czerpię z różnych ujęć,
a w moim sercu znajdzie miejsce,
kto mą gościnność uszanuje.
Komentarze (45)
Piękny wiersz. Może i ja się nauczę czerpać miłość z
różnych żródeł. Pozdrawiam:)
Dobra droga i ładnie opisana.
Bardzo mi się podoba :)
Chyba "tę"....drogę?
Sercem napisany (:
Dziękuję Irko! To chyba najlepsze rozwiązanie.
Wspaniały i bardzo mądry wiersz Karacie. Zamiast "swą
własną odnalazłem drogę" znalazłem tę właściwą drogę",
A z dalszego tekstu już czytelnie wynika, że droga
jest Twoja. Średniówka zostaje zachowana i pleonazm
"swą własną" zlikwidowany. Pozdrawiam i przepraszam za
czytelniczą uwagę:)
Masz ugruntowane poglądy, harmonię, dobre
nastawienie.Czego chcieć więcej? Pozdrawiam:)
Witam. Myślę że wiele osób uszanuje Twoją gościnność.
Pozdrawiam
Świetny wiersz, bardzo dobrze napisane credo.
stanąć przed lustrem móc uśmiechnąć się do
siebie...bezcenne:)
"Bo nie jest sztuką by po trupach" a do celu. Bardzo
dobry wiersz. Pozdrawiam
Pięknie i mądrze.Pozdrawiam.
wróciłem, bo wydaje mi się że pierwsza zwrotką wymaga
lekkiego cylezowania:) "swą własną odnalazłem drogę" -
jakoś nie po polsku..a po za tym średniówka ci pływa w
tej strofie, w innych strofach wszędzie jest równiótko
5/4, a tu masz 3/6 i 4/5..
majstersztyk - powiem tak
a kto gościnność lekceważy
to ma jakieś braki
Pozdrawiam serdecznie
gościnność szanuję...
sposób pisania który lubię...
ładnie
Mądry wiersz. Każdy idzie swoją, nie każdy potrafi się
jednak odnaleźć:)