Na swojej drodze
Pośród zawiłych życia ścieżek,
znalazłem tą właściwą drogę,
że lepsze są, bezwzględnie wierzę,
lecz tu mam to co chcę i mogę.
Bo nie jest sztuką by po trupach,
nie widząc nic zza czyichś pleców,
w panicznym strachu by nie upaść,
do rzekomego gnać sukcesu.
Lecz przeżyć życie tak jak umiem,
nawet gdy czasem staję obok,
innych starając się zrozumieć,
w dobrym kontakcie być ze sobą.
Ile mi trzeba, nigdy więcej,
miłości czerpię z różnych ujęć,
a w moim sercu znajdzie miejsce,
kto mą gościnność uszanuje.
autor
karat
Dodano: 2013-04-24 10:34:47
Ten wiersz przeczytano 1961 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i pozdrawam ciepło
Taki wyważony.Mam wrażenie, jakby to pisał bardzo
stary człowiek.Pozdrawiam
Mądre słowa! piękny wiersz!
Pozdrawiam:)
karacie:) Nic dodać nic ująć.
Pozdrawiam:)
Przekaz wiersza podoba mi się. Bycie sobą i uczciwość
popłaca. :):)+
Żyć w zgodzie z innymi, nie zmieniając własnych
przekonań...to sztuka, która wypływa z doświadczenia
życiowego!
Pozdrawiam serdecznie:)
Oczywiście, umiar we wszystkim i godność człowieka -
urzeka.
Mądry przekaz, emanuje stoickim spokojem wynikającym z
doświadczeń:)
I nawzajem:)
Mądrze i z przekazem wiersz napisany. Gratuluję.
:)
Podobają mi się takie wiersze, mądre życiowo:))
Odnaleźć tę drogę- która jest właściwą, a która
prowadzi na manowce - to życiowa sztuka.
Nie będę moralizować, bo przekaz tego wiersza jest
wyraźny w swojej mądrości życiowej.
Odnaleźć tę drogę - która jest właściwą, a która
prowadzi na manowce - to życiowa sztuka, nie będę
moralizować, bo wiersz mówi już sam za siebie. Mądry,
życiowy przekaz.
Piękny i mądry wiersz.Pozdrawam serdecznie
Jestem na tak bardzo! Szacuneczek ;))