Na szarość dni skazany...

Świat prosty zdał się być...
Jak pień strzelistej topoli...
Ktoś jego drogą kazał iść...
Nie pytając o to czy boli...

Niosąc bagaż na grzbiecie...
Przez śnieg,słońce i deszcz...
Skulony pod jego ciężarem...
Nieświadomy do pierwszych łez...

Na szarość dni skazany...
Wpuszczony w wir zdarzeń...
W obraz jego wstawiony..
Wyzuty z złudzeń i marzeń..

Szukając sensu trwania...
W bezdrożach codzienności...
Wciąz gnębiące pytania...
Jak długo w tej szarości..

Jak zmienić drogowskazy..
Przetartych scieżek dnia..
Wrócić do swoich marzeń..
Zobaczyć cudowny świat..

autor

AndyB

Napisany: 2005-02-15 Dodano: 2005-02-15 22:26:52

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie