Na torach

nie patrzę w oczy bo lękam się iskier
dotykiem dłoni wyczuwając drżenie
czy na tych torach bańka się rozpryśnie
z zapachem róży idąc między cienie

rozmowy szeptem zawirują w echu
zarysy piersi staną się realne
może zatonę gdzieś w jeziorach grzechu
i ognie źrenic staną się bezbarwne

dlaczego jesteś kwaśno-słodka trochę
uśmiechem trzpiotki pobudzając zmysły
mijane stacje nie stają się prochem
wraca doznanie razem z czasem przyszłym

pewnie nie chciałaś w ten sen się zapadać
pod powiekami ukrywając postać
droczysz się z deszczem co za oknem gada
nie wiesz czy uciec czy być może zostać

autor

Sfinx

Napisany: 2015-11-13 Dodano: 2015-11-16 11:22:11

Ten wiersz przeczytano 2552 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie