Na trudne chwile

Wejrzyj w siebie, skąd ten lęk i ta obawa,
co do głosu nie dopuszcza dziś radości,
wejrzyj w siebie co to jest to coś co sprawia,
że zakneblowałeś serce, duchem pościsz?

Czemu myślom udręczonym nie pozwalasz
wyjść za nawias, aby ulgę przynieść głowie,
fałsz w emocjach, posypała się więc wiara,
że choć błądzi - jednak ma swą wartość człowiek.

Czasem skusi iść na skróty, konsekwencje,
trzeba ponieść lecz z umiarem, bez przesady,
w pierś się uderz wyciąg wnioski by już więcej,
nie przeżywać zniewolenia strachem bladym.

Błąd popełnić, czyli zgrzeszyć - człeka prawo,
lecz zrozumieć i się przyznać - obowiązek,
gdy skrzywdziłeś staraj się uczynić zadość,
by móc ruszyć w dalszą drogę bez obciążeń.

autor

karat

Napisany: 2018-05-31 Dodano: 2018-10-14 14:54:37

Ten wiersz przeczytano 5751 razy

Oddanych głosów: 91

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie