nad strumieniem

dziką różą pachną marzenia letnie
szelestem słów spod igieł sosny płyną
niejeden wicher potargał je szpetnie
ich zapach mimo lat wielu nie zaginął

uśmiech zawitał na chwilę wspomnienia
tuląc aksamit tak miły w dotyku
chłód omszałego płaskiego kamienia
gdy pilnie szukałeś muszelek w strumyku

żarem rozgrzaliśmy myśli nieprzytomne
spojrzenia lekkie uniesione z wdziękiem
spragnione miłości wypatrują skromnie
dwa serce złączone w jedno serce wielkie

na zawsze połączone ciepłem wspólnych dni
ugaszą wspomnienia zostawmy je w cieniu
aromat dzikiej róży przypomniał dziś mi
życie rozpoczęte przy bystrym strumieniu

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2006-08-21 Dodano: 2006-08-21 06:22:07

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie