Nadzieja
Słowo wyskrobane smutkiem na papierze,
Rozmyte słowo, w które znowu wierze.
Słowo, które zgasło, żeby się rozpalić,
Słowo, które zginęło, aby ocalić.
Słowo krótkie, lecz długie w znaczeniu,
Słowo głośne nawet mówione w milczeniu.
Słowo piękne w swojej brzydocie,
Słowo radosne nawet w tęsknocie.
Słowo ratujące zamkniętych w nicości,
Słowo skuwające ludzi w miłości.
Słowo ograniczone, lecz nie ma granic,
Słowo NADZIEJA za wszystko i za nic.
autor
Pierwsza Muza
Dodano: 2009-03-10 22:47:34
Ten wiersz przeczytano 690 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
święta prawda! :)
Dobrze powiedziane :)
pieknie napisane:)