Naiwna nadzieja

Naiwna nadzieja
Pomyka sobie lekko na wietrze
I drga w mojej duszy
Już zdecydowanie za długo
Uciec nie może
Bo żadnych wichur tu nie ma,
Tylko dziwnie spokojny
I czasem nerwowy wiatr
Są dni (jak wiadomo pogoda zmienną jest),
Gdy wiatr w nieprzyjamny zmienia sie
Wtedy wściekam się i myślę że bezsensu nadzieja moja
A w dni inne,
Gdy przychodzi nowy, ciepły wiatr
Myślę, że niebawem o obiekcie moich myśli zapomną
Lecz nie zapominam
W duszy mojej coś kołace
I mi o tym przypomina
Nadzieja natchniona nowym życiem
Bardzo mnie wspiera
A gdy zapał ucieknie
Znów melancholicznie we mnie żyje
Znów wątpić zaczynam.
I powinnam zwątpić.
Tak by było najmiej boleśnie

autor

Ariaabyss

Napisany: 2007-07-01 Dodano: 2007-07-02 16:17:46

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie