* Namiętne westchnienie *

westchnęłam tęsknotą
zanurzając się w błogości
jakoby w zdroju miłości twojej
która tam gdzieś echem słów
odbija się o serce szepcząc listowiem
pod stopami melodię czułości

dotykiem swym pieścisz zmysły
które coraz większym ciśnieniem
wzbierają fale nabrzmiałe krągłością
wijąc się coraz silniej
odbijając o brzeg przeznaczenia
by wpłynąć do portu pod pełnymi żaglami
przyciągana namiętnym spojrzeniem
pulsującej latarni
prześwietlam komórki drgań
dreszczem wnikam w otchłań
cudownej rozkoszy głębiny
spijając kocham z twoich ust

a konary zazdrośnie strzegą
osłaniając ramionami tajemnicę
namiętności by nawet księżyc
nie spłoszył chwili
kładąc cień na powiekach
i gwiazdy szczęścia mogły
przysiąść na rzęsach




DianaWM / 11.11.08./

autor

Wanda Molik

Dodano: 2008-11-12 00:01:22

Ten wiersz przeczytano 1103 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie