O nas samych

Wiersz moze nie jest z jakaś ukryta trescią i głebia ale jakze prawdziwy:) Dla Was wszystkich kochania.Pamietajmy że zycie jest takie ulotne...

Pośpiech to wróg
Lecz nie gdy serce ustaje
Gdy ktoś odchodzi
I nie broni się wcale.
Bo jak uciec przed śmierci przeznaczeniem
Gdy mgła spowita
Unosi się nad Twym immieniem
Wtedy każda chwila to płatek na wietrze
Co opada gdy nikt go nie chwyci,gdy zabierze go powietrze.
Tunel jasności dusze poprowadzi
I wieczną tajemnice na końcu drogi jej zdradzi.
Człowiek jest chwilą , pięknym uniesieniem
Czasem niepewnością , bólem i zwątpieniem.
Jak najpiękniejszy kawiat powoli rozkwita
By swym pięknem cieszyć Tego który nigdy nie znika.
Ludzie odchodzą lecz nie umierają
Jeśli w naszych sercach i myslach na zawsze pozostają.

,,Spieszmy sie kochac ludzi tak szybko odchodza..."

autor

Martuś20

Dodano: 2006-08-14 15:36:40

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie