nasz wiersz
nie ma uśmiechu podobnego
szmerom odbitym w czystej wodzie
poza jedynym co najcichszą
falą roznosi świt zaspanym
brzegom. umyka ciągle jawa
a czas na sen przystaje obok
zagląda w dusze zakochanym
dając im trwać splecionym z sobą
wiersz pisany wspólnie :)
autor
Wanda Kosma
Dodano: 2021-08-01 19:56:03
Ten wiersz przeczytano 3475 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
.."co najcichszą
falą roznosi świt zaspanym
brzegom.." rewelacyjna fraza, pozdrawiam Wando:):)
Czytałam z przyjemnością i podobaniem. Niech zostanie
miłość w duszach i sercach zakochanych. Spokojnej
nocki i pogodnych snów:)
... pierwsza strofa bardzo mnie urzekła; prawdziwy
majstersztyk :) Całość bardzo delikatnie i nastrojowo,
generalnie nie moje klimaty, ale kunszt docenić
trzeba. Kawał prawdziwej poezji... :)
Z podobaniem czytam i w ten sen, który łączy nie tylko
dusze, ale i ciała...zatracić się chcę...
P.S.
Czy po interpunkcji, w postaci kropki nie powinna być
duża litera?
Pozdrawiam cieplutko Wando :-)