Nasza jesień
choć na drzewach tyle liści kolorowych
w jeden kolor są ubrane nasze głowy
lecz na szczęście w brzuchach ciągle są
motyle
siądź tu obok znów przytulmy się przez
chwilę
tak jak wczoraj popatrz w oczy moje z
bliska
i policzek niech dotyka znów policzka
a ja wtulę się zapadnę w twe ramiona
zwykła jesień nas we dwoje nie pokona
Komentarze (29)
Ach, mozna sie rozmarzyc :)
Dobrze się to czyta, aż szkoda, że tak mało.
Wiersz dodaje energii myślą :)
A u Ciebie jesień.. taka kolorowa.
:-) super :-) co tam jesień, gdy jest się do kogo
przytulić :-)
Nie pokona!
Wichry i niepogody nie straszne gdy bliskość drugiej
osoby będzie przy nas zawsze..
Z przyjemnością czytałam Twój wiersz.
Piękna jest taka jesień wspólna. Ciepła jak wiersz.
Razem na pewno łatwiej! Pozdrawiam!
Dobrze jak się ma kogoś kto kocha.
Piękny wiersz.
Ty cieszysz sie jesienia a mnie wiosna dodaje
skrzydel. Przeurocza jest nasza Ziemia!
Pozdrawiam z daleka.
Piękny....,romantyczny zapach ciepła i miłości... :)
Niewazna jesien kolorowa i ta srebrna ,gdy milosc
w oczy zaglada.Pozdrawiam serdecznie+++
Ciepła, taka bliska ta jesień, wtulona i
zakochana.Bardzo ładnie.
Pozdrawiam:)