Nasze bezcenne
Najbardziej niewinna istota.
Cud życia.
Najukochańsza,
choć cieleśnie słaba,
to na tyle potężna
aby ujarzmić nasze serca.
Dla tej istoty ryzykujemy,
własnym życiem.
Podniesiemy je nad głowy,
kiedy nogi zaczną nam płonąć
kiedy ogień będzie
po kawałku spalać naszą skórę,
wytrzymamy, nie upuścimy.
Będziemy cierpliwie czekać,
aż płomienie zgasną.
Wiemy, że to nasz koniec,
ale to nas nie obchodzi.
Umieramy z uśmiechem na ustach.
Uratowaliśmy nasze dziecko.
Nasze dziecko jest bezpieczne.
Kotara zapada.
autor
Laurel
Dodano: 2016-04-16 17:12:52
Ten wiersz przeczytano 804 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Zgadzam się z anna
Miłego:)
W celnych słowach oddana miłość do dziecka. Dziecko-
to nasz największy skarb. Dla niego gotowi jesteśmy
poświęcić życie.