Nasze jutro
Przebrzmiała jesień. W burych liściach
ucichła wczoraj, a dziś grudzień
spadł na nasz ogród, istny wystrzał
bieli i srebra, skrzy się tu gdzie,
latem dom malwy podpierały...
A w polach głośno o zamieciach,
wicher przed nocą w sadzie zawył
i berberysom coś naskrzeczał
lodowym tonem. Znikł w turzycach.
Wiersz się układa w strofy smutno.
Wiesz, potrzebuję ciebie dzisiaj,
by się zanurzyć w ciepłe jutro.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2014-12-10 09:48:57
Ten wiersz przeczytano 2045 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Podoba mi się te wtulenie ,każdy z nas potrzebuje
choć trochę tego ciepła... bądź mi ciszą przyjazną
drogą budująco jutro.
Jak zwykle klimatycznie u Ciebie
Ewo:)
No i to piękne zakończenie.
Fajnie,że jesteś!
Pozdrawiam Cię serdecznie:)
fajna ta nadzieja na ciepłe jutro. Jak zawsze u Ciebie
dobry tekst :)
No i się wtuliłem.... :)
Piękny - pozdrawiam!
Piękna puenta Stello.Pozdrawiam serdecznie.
Dobrze mieć zawsze jakiegoś
misia pod ręką.
Pozdrawiam serdecznie
przepiękny wiersz:)
Bardzo sie ciesze, Stello, ze juz sie "odwiesilas" i
moge czytac..... :) Dzieki :)
Jak zawsze piękny, żywy, opis przyrody. Początek zimy,
z ciepłym akcentem w finale. Miłego wieczoru
Z przyjemnością przeczytałam, poetycki, refleksyjny
wiersz, lubię takie.
Pozdrawiam serdecznie:)
jak zwykle Jagódko wiersz z pieknymi metaforami
pomalutku juz jesień odchodzi w tych wszystkich
barwach
nie bedzie smutno snieg zabieli:)
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz. Miłe czytanie.
Pozdrawiam serdecznie Ewo.
Piękny ciepły wiersz, z nutką nostalgii, bardzo
przyjemny w odbiorze;-)
Przepięknie Stello.
Ja zacytuję słowa Joanne Kathleen
Rowling "... będziemy na tyle silni, na ile będziemy
zjednoczeni, i na tyle słabi na ile będziemy
podzieleni ..."
Pozdrawiam cieplutko.
Piękny wiersz, a jeszcze dodam,
że mnie jednak lata szkoda!
Pozdrawiam!