Naucz mnie strzelać.
Kochanie,
naucz mnie strzelać
Zabiję kogo będzie trzeba.
Kochanie,
wstaw mi serce z kamienia.
Widok cierpień nie do zniesienia.
Kochanie,
uformuj mi ciało ze stali.
Tak, by inni mojego widoku się bali.
Kochanie,
zgól mi moje długie włosy.
Żeby wygodnie mi było kroczyć.
Kochanie,
uodpornij mnie na łzy.
Tych bliskich którzy stracili ich.
Kochanie,
bądźmy nieśmiertelni razem - MY.
Ja chcę być taka, jak Ty.
Jak Ty... być twarda, jak głaz.
Komentarze (2)
Kochanie to kochanie tamto... ;) Bardzo ładny wiersz ,
ma swoją dusze , czyta się płynnie i lekko. Brawo dla
Autorki !! Serdecznie pozdrawiam i czekam na nowości
wydawnicze :))
chciałoby się nie cierpieć. Ci , co cierpią wiersze
piszą, prosza o to , by nie czuc.
Co bedzie , gdy wszyscy nauczymy sie strzelac...?