Nauka życia

Ja żyję!

A wy możecie mnie co najwyżej
zabić

Nie zabijać
Nie torturować
Nie przygnębiać

Bo ja żyję!

Pluję w was krwią i zębami
i śmieję się wam w twarze
Bo żyję!

I będę żył zawsze
nic nie możecie mi zrobić

Chyba że przyjemność
gdy mnie w końcu zrozumiecie

I sami będziecie krzyczeli jak wariaci
wyrzekając się tego świata...
Zalewając się łzami ze szczęścia
Choćby na jedną chwilę...

Szkoda
że to niemożliwe

Mam być zły z tego powodu?

Tak jak ta osoba, tak mocno żyć, eksponując siebie przed wegetującymi, by też zaczęli bardziej być.

autor

ochmistrz

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-12 18:09:12

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie