Negatywność w bezradności
Bajecznie i zwyczajnie
wbudowana w czas przestrzeń
miłości i tęsknoty
to piękno w nasz świat
drążone przez perły
w punkcie widzenia
a zanurzeni w nim
dostrzegamy wiele perspektyw
tańczące w nas jak
umysłowe gry przemyśleń
nawet pionek strach
jak wokół ból
i zabijane patrzenie w dal
aż tam gdzie rodzą się w otchłani nieba
nowe istnienia iskrzące
wchodzące uczucia
do duszy zapominanej
w mdłej rzeczywistości
wszystko jedno
czy Bóg tą szanse
bycia tłumi
autor
Damahiel
Dodano: 2016-09-16 09:27:32
Ten wiersz przeczytano 1246 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
jak zwykle tajemniczo i ciekawie
pozdrawiam :)
Nie chcę, żeby Bóg tłumił plany.
a Nadzieja kreatorką życia ...
Bardzo refleksyjnie :)
Piękne głębokie przemyślenia.
Z przyjemnością.
:)
Pozdrawiam, dziekuję!