Nic
Cóżże mi droższe, nad myśli radosne,
Nad uśmiech córki i serca wiosnę,
Dziecięcą wiarę, że wszystko jest
proste,
I błogą ciszę.
Nad pewność, że właśnie jestem, gdzie
muszę,
Nad cienia ulotność, co skrywa duszę,
Nad siłę, za Światłem by gnać z
animuszem,
I to, że piszę.
Nad doświadczenie wchłaniane przez
kości,
Świadomość wieczności i możność
wdzięczności,
Nad jakże istotną utratę zazdrości,
I, że Go usłyszę.
autor
b-Art Sztuka Klasy B
Dodano: 2018-08-30 18:12:51
Ten wiersz przeczytano 692 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ciekawa refleksja. Podoba się w treści i formie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nic i wszystko trzymają nas przy życiu. Ale przede
wszystkim dziecięcy uśmiech mówi, że warto.
Pozdrawiam i miłego piatku życzę.
*a czy zazdrości kogokolwiek uczono..
czy to może cecha wrodzona..
Dobrej nocy. : )
To było raczej takie moje nic, nic ponad to..ale
wiersz się podoba stąd + dałam. dobrej nocy
Dziekuję.
Babciu Teresko, chodziło mi bardziej o to, że tytułowe
"nic" nie jest mi droższe, od poniżej wymienionych
rzeczy.
Pzdr
Wyrażasz tym wierszem radość z życia, bierzesz to, co
Bóg /los/ daje i wdzięczność, I to jest nic?
pozdrawiam
Dobra refleksja Pozdrawiam:))
...nic, to także coś w innym wymiarze
pozdrawiam:))
Dziękuję za komentarz @dziecko
Wiem(Ks.Wyj 20.5) Ale w innych miejscach Biblia wyraża
się o zazdrości raczej negatywnie. Jeżeli zaś zazdrość
jest cechą boską, to moim bogiem on nie jest. Szanuję
ludzi za to kim są, a nie za to w co kazano im
wierzyć. Pzdr
Dziękuję za komentarz @dziecko
Wiem(Ks.Wyj 20.5) Ale w innych miejscach Biblia wyraża
się o zazdrości raczej negatywnie. Jeżeli zaś zazdrość
jest cechą boską, to moim bogiem on nie jest. Szanuję
ludzi za to kim są, a nie za to w co kazano im
wierzyć. Pzdr
'Nad pewność, że właśnie jestem, gdzie muszę' - to mi
się podoba
'Nad jakże istotną utratę zazdrości'
-to mi się nie podoba, zazdrość jest cechą również
Boską, Sam tak o Sobie mówił.