Nić i jej DNA
Życie to nić
Nawinięta na szpulkę czasu
Przewleka się przez nas
Jak przez igły ucho
Sekretnie...
***
Nasze DNA
To skręcone długie
Tory kolejowe
Po których jedzie
Arcymistrz czyli życie...
autor
Larisa
Dodano: 2022-05-11 23:46:07
Ten wiersz przeczytano 1588 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Wymownie.
A szpulka się z czasem skończy.
@ _wena_,
Pięknie dziękuję za przeczytanie, ciepły, miły
komentarz oraz czas.
Pozdrawiam serdecznie
po nitce do kłębka a końca nie widać
miłego dnia życzę :)
@ Halszka M, Babcia Tereska,-
Pięknie dziękuję za przeczytanie i ciepłe, miłe
komentarze oraz czas.
Pozdrawiam serdecznie
I nie wszystkie nici jednakowo mocne i długie.
A chciałoby się kolorowe...
Pozdrawiam
Niezwykle trafnie to ujęłaś. Jestem pod wrażeniem
zwięzłości słowa i celności porównań.
@ filemon-lemon,
Pięknie dziękuję za ciepły i z poczuciem humoru
komentarz oraz poświęcony czas.
Pozdrawiam serdecznie
pomyslowe te tory
a zycie jak lokomotywa
co pot po niej splywa :)
@ Rozalia3,
Pięknie dziękuję za przeczytanie, ciepły, miły
komentarz oraz poświęcony czas.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ciekawie z wyobraźnią o życiu.
Pozdrawiam serdecznie:)
@ Isana
@Najka@,
Pięknie dziękuję za przeczytanie, ciepłe komentarze
oraz poświęcony czas.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo trafna refleksja...pozdrawiam ciepło.
Ciekawa życiowa refleksja.
Pozdrawiam serdecznie
@ beano,
Pięknie dziękuję za przeczytanie, interesujący
komentarz oraz poświęcony czas.
Pozdrawiam serdecznie
@ Sotek
@ Kika88
@ wolnyduch
@ Mgiełka028,
Pięknie dziękuję za przeczytanie, interesujące
komentarze oraz poświęcony czas.
Pozdrawiam serdecznie