Nic juz...

Dla A.

Lzy splywaja po policzkach niczym woda wezbrana,
Niczym Morze Czerwone przez Mojzesza rozstapione, plynie woda plynie, po obydwu stronach;
Niczego sie wrocic nie da, wszystko juz minelo,
Z wiatrem, sloncem, ogniem, woda, rozplynelo.
Jak przez mgle wspomnienia wzbieraja,
Stapam wolno juz ku nowej ziemi,
Nic sie juz nie da zrobic, machina w ruch wprawiona,
Juz smierci przyzywam oddechem dlawiona.
Koniec mego na ziemi bycia....
Bo coz mozna uczynic, gdy sie stracilo sens zycia??

autor

Ann@Fm

Napisany: 2006-02-11 Dodano: 2006-02-12 12:52:02

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie