Nic! i Nikt!
Chce zamknąć się w swym sterylnym
świecie
I klucz wyrzucić w próżnie
By Nic! i Nikt! nie mógł się do mnie
dostać
I pogrążyć się w słodyczy ciszy
I zanurzyć się w niej
I zasnąć, i w ciemności pozostać
I być zapomniany ,i w zapomnieniu
pozostać
I w zapomnieniu się zanurzyć
By Nikt! i Nic! nie mogło się do mnie
dostać
Śmierć - jedyny pewniak
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.