I nic więcej...
I nic więcej mówić chyba nie trzeba,
bo ta miłość jest jak wiersz
pisany przez dwie dusze
jednym szczerym piórem,
na jednej tafli papieru,
a słowa jakie w niej wyryte zostaną,
są tak przez nas kontrolowane,
jak niewidoczna mogia księżyca
przyćmiewająca nawet słoneczny żar.
Można i należ poddać się temu słowu,
nieprzerwalnemu ich strumieniowi
i zobaczyć dokąd ten strumień nas
doprowadzi.
autor
Cichy
Dodano: 2004-10-15 16:00:28
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.