nici
Labirynty - niby nie ma ich
każdy człowiek jak pająk
przedzie za sobą nić
niby każdy z nas odkrywa
radość ból dźwięki ciszy
ale gdzie nie spojrzeć to kurtyna
upleciona z innej wici
kolorami lśni ta ziemia
skrępowana w naszych czynach
mówisz - kocham jak nigdy nikt
jak nikt za życia
Komentarze (2)
Ciekawa tematyka a bardziej bym powiedziała, że hmmm
niebanalne przedstawienie. Wiersz zatrzymuje - choć
pewnie każdy ma inne spostrzeżenia. :)
Widzenie nieuchwytnego żywego i nie namacalnego Podoba
mi się Dobry bo zgłębia puenta trafna To rozwinięta
piękną myśl... dlaczego Pozdrawiam:)