Niczym kloszard
karmię się
resztkami
złudzeń
autor
Pterodaktylus
Dodano: 2022-03-22 06:33:20
Ten wiersz przeczytano 1284 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Po cichu i bez ironii liczę na cud.
Resztki złudzeń, to nadzieja...poniekąd wszyscy
jesteśmy takimi kloszardami...
to niezwykle refleksyjne mini...nie wyczuwam w tym
żadnej ironii, no chyba, że ironii losu, ale karmię
się resztkami złudzeń, że wszystko skończy się dobrze
:) Pozdrawiam ciepło Bogdanie :)